ELİ.1’de Şampiyonluk Hasreti Sürüyor: Değişim Şart!
ELİ.1 yıllardır Soma Kaymakamlık Futbol Turnuvası’nda istikrarla yer alıyor. Ancak şampiyonluk hasreti sürüyor. Değişim zamanı geldi.
Doğan Gülşen Yazdı: ELİ.1’de Şampiyonluk Hasreti Sürüyor: Değişim Şart!
Soma Kaymakamlık Futbol Turnuvası yıllardır birçok hikayeye ev sahipliği yaptı. Bu hikayelerden biri de, belki de en anlamlısı, henüz şampiyonluk kupasına ulaşamayan köklü ekiplerden ELİ.1‘in yazgısı. Turnuvanın yıllanmış ekiplerinden biri olan ve her yıl ciddi hedeflerle sahaya çıkan bu takım, neden hâlâ mutlu sona ulaşamadı? Bu yazıda, ELİ.1’in hem saha içindeki hem saha dışındaki yapısını biraz didikleyelim…
Kadro Var, İstikrar Var, Kupalar Nerede?
Devlet kurumları arasında düzenlenen bu turnuvanın en oturmuş takımlarından biri şüphesiz ELİ.1. Her yıl turnuvaya düzenli katılıyor, her yıl çeyrek, yarı finalin gediklisi oluyor. Fakat ne hikmetse, “şampiyon” kelimesi bu takımın hikayesine bir türlü yazılamıyor.
Aslında kadroya baktığınızda hiçbir eksiği yok gibi. Takım, maden sahalarında görev yapan, fiziken güçlü, sahaya her şeyini koyan oyunculardan oluşuyor. Yani teoride avantajlılar. Ancak bu avantaj, sahaya yansımıyor. Transfer yapılıyor evet, ama bazı bölgelerdeki eksiklikler yıllardır çözülmeden kalmış. Bu da takımı bir kısır döngünün içine itiyor.
Üç Büyükler Arasında Ama…
Bu sezon turnuvanın üç favorisi olarak Black Jack, İmbat Madencilik ve ELİ.1 gösteriliyordu. Ve nitekim ELİ.1, sezonu üçüncü tamamlayarak bu beklentiyi kısmen karşılamış gibi görünüyor. Ancak mesele zaten bu değil. Bu takım artık “üçüncülükle yetinen” bir yapıdan çıkmalı. Çünkü ELİ.1’in kurumsal geçmişi, potansiyeli ve oyuncu kalitesi, bu takımı çok daha yukarıya taşımaya yeter de artar bile.
Örnek mi lazım? Black Jack. Daha yeni bir yapılanma olmalarına rağmen, bütünleştirici ve kolektif yapılarıyla kısa sürede şampiyonluğu aldılar. Çünkü takım içi uyumu, saha dışı motivasyonu ve çalışanlarıyla olan bağları çok kuvvetli. ELİ.1 için bu örnek model olmalı. Oynamaktan çok aidiyet duygusu, galibiyetten çok birlikte başarma isteği öne çıkmalı. Taraftarıyla bütünleşen, oyuncusuna güven veren bir ELİ.1 görmek istiyoruz artık.
Rotasyon Yok, Sürpriz Yok, Hamle Yok
Bir başka dikkat çeken detay: kadroda yıllardır neredeyse hiçbir değişiklik yapılmıyor. Aynı oyun planı, aynı 9 kişi, aynı senaryo… Rakip kim olursa olsun, hep aynı stratejiyle sahaya çıkılıyor. Bu durum, maçların kırılma anlarında esneklik kazandırmıyor ve ELİ.1 gibi şampiyonluk isteyen bir takıma zarar veriyor.
Bu yıl takıma katılan Samet Pamukçu gibi değerli bir oyuncunun yeterince süre bulamaması, oyun planının ne kadar katı ve değişime kapalı olduğunu gösteriyor. Halbuki Samet gibi fiziksel avantajı yüksek, skora katkı yapabilecek bir ismin daha fazla rol alması gerekirdi. Zamanında yapılmayan değişiklikler, takımın puan kaybı yaşamasına, dolayısıyla hedefin uzağında kalmasına neden oldu.
Artık Değişim Zamanı
ELİ.1’in artık bazı ezberleri bozması gerekiyor. Aynı isimlerle, aynı taktikle, aynı beklentiyle sezona başlamak bir yere kadar işliyor. Ancak şampiyonluk başka bir disiplin, başka bir cesaret ve vizyon gerektiriyor. Hem oyun sisteminde hem oyuncu mentalitesinde bir dönüşüm şart.
Bu takımın içinde hâlâ büyük bir potansiyel var. Yeter ki bu potansiyel doğru kullanılsın, yeter ki ekip içi iletişim ve güven daha güçlü kurulsun. Yönetim, oyuncular, taraftarlar… Herkes bu dönüşümün bir parçası olmalı.
Son Söz: Şampiyonluk Yolunda Vizyon ve Cesaret Gerek
ELİ.1, bu turnuvanın simge kurumlarından biri. Ancak şampiyonluk istiyorsa artık yeni bir hikâye yazmalı. Kadrosunu gençleştirmeli, oyun planını güncellemeli, saha dışı motivasyonunu yükseltmeli. Samet gibi oyuncular kazanılmalı, aidiyet duygusu güçlenmeli, taraftarla daha çok buluşulmalı.
Yani özetle; kurumsal yapısını sahaya yansıtan, birlikteliği artıran ve değişim yaşayan bir ELİ.1, önümüzdeki sezon şampiyon olur. Sevgilerle, Doğan Gülşen Tüm yazılarıma göz atmayı unutmayın!
